درباره حجاب آیه‌ای در قرآن وجود ندارد، پس من قانون حجاب را قبول ندارم!

متن شبهه:


چون قرآن درباره حجاب چیزی نفرمودند پس من قانون حجاب را قبول ندارم و اینکه می گوئید دیگران به حرام می افتند به من ربطی ندارد هرکسی به حرام می افتد چشم های خود را ببندد و نگاه نکند.

پاسخ:

این شبهه ناشی از بی اطلاعی و کم دقتی است به همین خاطر حجاب را از حیث شرعی، قانونی و زیست اجتماعی بررسی می کنیم:

بنابراین حجاب یک مسئله شرعی، قانونی و اجتماعی و عرفی است که همه باید آن را رعایت کنند و عدم التزام به آن هیچ توجیهی ندارد.

  1. شرعی و قرآنی:
    یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ…
    ای پیامبر به زنان و دخترانت و به زنان مومنین بگو حجاب و روسرى‌هاى بلند بر خود بیفکنند… سوره احزاب آیه ۵۹
    وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللَّاتِی لَا یَرْجُونَ نِکَاحًا فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنَاحٌ أَن یَضَعْنَ ثِیَابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِینَهٍ وَأَن یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَّهُنَّ…
    ﻭ ﺑﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﻲ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺭﻭﭘﻮﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ، ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺯﻳﻮﺭ ﻭ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺼﺪ ﺧﻮﺩﺁﺭﺍﻳﻲ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اگر رعایت کنند برای آنان نیز بهتر است… سوره نور آیه ۶۰
    از این دو آیه قرآنی فهمیده می شود که حجاب یک مسئله شرعی است که زنان باید آن را رعایت کنند و فقط زنان از کار افتاده ای که کسی به آنان رغبت نمی کند می توانند روپوش خود را نپوشند آن هم به شرطی که آرایش و خودآرایی نکنند. روایات در باب لزوم رعایت حجاب نیز فراوان است.
  2. قانونی:
    از لحاظ قانونی نیز از آنجایی که حجاب یک الزام قانونی است رعایت آن لازم است؛ همانگونه که رعایت سایر قوانین لازم است وگرنه اگر بدحجاب به بهانه قبول نداشتن قانون، رعایت نکند سایر مجرمین نیز به بهانه قبول نداشتن قانونی که در تضاد با منافع آنان است ایجاد حرج و مرج کرده و نظم عمومی را مختل می کنند؛ مثلا رانندگان قانون راهنمایی و رانندگی را قبول نکنند و قاچاقچی مواد مخدر قانون مبارزه با قاچاق را نپذیرد و دزد و مردم آزار و… همگی به همین بهانه قانون مرتبط با جرم خود را نپذیرند دیگر نمی تواند زندگی اجتماعی داشته و امنیت همه به خطر می افتد.
  3. زیست اجتماعی:
    از بحث شرعی و قانونی که چشم پوشی کنیم اگر کسی بخواهد زندگی اجتماعی داشته باشد به ناچار باید الزاماتی را بپذیرد که موجب آزار و اذیت دیگر افراد جامعه نشود. یکی از این الزامات این است که نباید آلودگی سمعی و بصری برای افراد جامعه درست کرد. اگر بی حجاب بگوید به من ارتباطی ندارد که دیگران به حرام بیافتند افراد دیگر نیز می توانند با ایجاد آلودگی صوتی شدید به شنوایی او آسیب بزنن و بگویند ما می خواهیم بلند داد بزنم و به ما ارتباطی ندارد که دیگری اذیت شود، او نشنود! و همینطور کسی با دود ایجاد آلودگی کند و با همین منطق توجیه کند دیگر اصل زیست اجتماعی به خطر افتاده و زندگی اجتماعی ممکن نخواهد بود. از اینرو همانطور که کسی حق ندارد با ایجاد آلودگی صوتی برای یک فرد بی حجاب ایجاد مزاحمت کند فرد بی حجاب نیز نباید با بی حجابی ایجادآلودگی بصری کند تا مردان دیگر با دیدن آن دچار مشکلاتی و آسیب هایی شوند و به تبع آن خانواده دچار فروپاشی شود.

بنابراین حجاب یک مسئله شرعی، قانونی و اجتماعی و عرفی است که همه باید آن را رعایت کنند و عدم التزام به آن هیچ توجیهی ندارد.

حجت‌الاسلام محمدمهدی فریدونی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *